Πόνος στην πλάτη

Ο πόνος στην πλάτη (συνώνυμος με τη ραχαλία) είναι ένας από τους πιο συνηθισμένους λόγους για να δείτε έναν γιατρό - ο δεύτερος μετά από οξείες αναπνευστικές παθήσειςΤις περισσότερες φορές, τέτοια παράπονα έρχονται σε έναν νευρολόγο, έναν θεραπευτή ή έναν οικογενειακό γιατρό. Σύμφωνα με διεθνείς μελέτες, το 19 έως 43% του πρόσφατα ερωτηθέντος ενήλικου πληθυσμού εμφάνισε πόνο στην πλάτη τον τελευταίο μήνα, 27 έως 65% - τον τελευταίο χρόνο. Όσοι το έχουν βιώσει τουλάχιστον μία φορά στη ζωή τους είναι 59-84% 1. Σχεδόν κάθε πέμπτος ενήλικας στον πλανήτη μας πάσχει από σοβαρό πόνο στην πλάτη. Ο συνηθέστερος εντοπισμός τους είναι η κάτω πλάτη και η πλάτη.

Γιατί συμβαίνει πόνος στην πλάτη;

Οι κύριοι λόγοι πίσω από την ανάπτυξη πόνου στην πλάτη περιλαμβάνουν:

1. Αιτίες των σπονδύλων - που σχετίζονται με την παθολογία της σπονδυλικής στήλης:
   • Παθολογία των μεσοσπονδύλιων δίσκων, συμπεριλαμβανομένων των κήλων.
   • Στένωση του νωτιαίου σωλήνα.
   • Κοινή ασθένεια;
   • τις συνέπειες των τραυματισμών ·
   • συγγενείς δυσπλασίες και αναπτυξιακές ανωμαλίες
   • Μεταβολικές διαταραχές;
   • Σπονδυλίτιδα - φλεγμονώδεις διεργασίες στις μεσοσπονδύλιες αρθρώσεις.
2. Όχι σπονδυλωτό - δεν σχετίζεται με την παθολογία της σπονδυλικής στήλης:
   • Διάστρεμμα των συνδέσμων και των μυών που σχετίζονται με βαριά φορτία.
   • σύνδρομο μυοφάσματος - χρόνιος μυϊκός πόνος.
   • Φλεγμονή του μυϊκού ιστού - μυοσίτιδα
   • Ασθένειες εσωτερικών οργάνων
   • Παθολογία μεγάλων αγγείων, για παράδειγμα, ανεύρυσμα (απότομη επέκταση) της κοιλιακής αορτής.
   • οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του ισχίου - μια φλεγμονώδης-δυστροφική ασθένεια.
   • ψυχικές διαταραχές κ. λπ.

Ανάλογα με την προέλευση, γίνεται διάκριση μεταξύ των ακόλουθων τύπων πόνου:

• Ειδικός- σχετίζεται με μια συγκεκριμένη ασθένεια που μπορεί να ανιχνευθεί με τυπικές διαγνωστικές μεθόδους. Αυτός ο τύπος αντιπροσωπεύει έως και 3% 1 όλων των περιπτώσεων. Αυτά μπορεί να είναι κατάγματα συμπίεσης της σπονδυλικής στήλης, όγκος, μολυσματικές διεργασίες, ασθένειες των πυελικών οργάνων (ειδικά με πόνο στην πλάτη στις γυναίκες).

  Ταυτόχρονα, υπάρχουν ορισμένα συγκεκριμένα συμπτώματα που ονομάζονται "κόκκινες σημαίες" που υποδηλώνουν σοβαρή ασθένεια και απαιτούν διεξοδική διερεύνηση. Αυτά περιλαμβάνουν:

  • ταχεία ανεπαρκή απώλεια βάρους ή / και ένδειξη ιστορικού ογκοπαθολογιών (όγκων).
  • Αδυναμία των κάτω άκρων, μειωμένη ευαισθησία και λειτουργίες των πυελικών οργάνων (σύνδρομο cauda equina).
  • τη χρήση αντιβιοτικής θεραπείας, αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος (μολυσματικές διεργασίες) ·
  • προηγούμενο τραύμα ή διάγνωση οστεοπόρωσης, ηλικίας άνω των 55 ετών (κάταγμα της σπονδυλικής στήλης)
  • νεαρή ηλικία - έως 20 χρόνια
  • μακροχρόνια διατήρηση των επίπονων αισθήσεων και της έντασής τους παρά τη θεραπεία.
  • σε συνδυασμό με γενική αδυναμία ή με διαταραχές βάδισης που επιδεινώνονται τη νύχτα, δεν αλλάζει με αλλαγή στη στάση του σώματος.
• Ριζοσπαστική- επόμενη συχνότητα (έως 27%). Προκαλείται από παγίδευση και / ή φλεγμονή της ρίζας του νωτιαίου μυελού που εξέρχεται από τα ανοίγματα της σπονδυλικής στήλης. Αυτός ο τύπος μπορεί να ενδείκνυται από αυξημένο πόνο με βήχα, φτέρνισμα, άσκηση και άλλες δραστηριότητες.
• Μη συγκεκριμένη- πιο συχνά οξεία, είναι δύσκολο να προσδιοριστεί αμέσως η συγκεκριμένη αιτία της ανάπτυξής του, συνήθως είναι οι συνέπειες των δυστροφικών αλλαγών στα οστά, στους χόνδρους ιστούς της σπονδυλικής στήλης, καθώς και στους μύες και τους συνδέσμους που αποτελούν τη βοηθητική συσκευή του η πλάτη. Στη Διεθνή Ταξινόμηση Νοσημάτων (ICD-10) υπάρχει μια ειδική ενότητα για τον ορισμό τέτοιων συνδρόμων - δοσοπαθειών.

Αυτή η ραχαλία αντιπροσωπεύει έως και το 85% 1 όλων των περιπτώσεων και σχετίζεται κυρίως με διαταραχή της φυσιολογικής λειτουργίας των μεμονωμένων δομών της σπονδυλικής στήλης, καθεμία από τις οποίες μπορεί να γίνει πηγή παρορμήσεων πόνου. Ο πόνος μπορεί να είναι πιο συμπιεστικός (με συμπίεση των νευρικών ριζών) και αντανακλαστικό - από όλους τους άλλους ιστούς, συμπεριλαμβανομένων των σπασμωδικών μυών.

Ένας άλλος τύπος συνδρόμου πόνου περιγράφεται που δεν σχετίζεται με οργανικές βλάβες της σπονδυλικής στήλης και του παρασπονδυλικού ιστού. Αυτό είναι γνωστό ως δυσλειτουργικός πόνος. Μπορεί να προκληθεί από προβλήματα ψυχικής υγείας και από χρόνιο στρες.

Ο εντοπισμός διακρίνει:

Πως σε λένε	Που πονάει
τράχηλος	Ενόχληση
Τραχηλικοκρανιακή	Λαιμός + κεφάλι
Τραχηβιοβραχιαλγία	Λαιμός και δίνει το χέρι
Θωρακική αλγία	Πόνος στο στήθος και το στήθος, πόνος κάτω από τις ωμοπλάτες από πίσω
Lumbodynia	κάτω πλάτη και οσφυϊκή περιοχή
ισχιαλγία	κάτω πλάτη + πόδι
Sacralgia	Ιερό οστό
κόκκυξ	κόκκυξ

Εκτός από τους λόγους, είναι δυνατόν να εντοπιστούν παράγοντες που μπορούν να προκαλέσουν την ανάπτυξη συνδρόμου πόνου:

• σοβαρή σωματική υπερφόρτωση, η οποία οδηγεί σε υπέρταση των μυών και των συνδέσμων.
• δυσάρεστες ή στατικές στάσεις που ένα άτομο υιοθετεί για μεγάλο χρονικό διάστημα.
• μη εκπαιδευμένοι μύες και υπερφόρτωση, αδράνεια.
• Τραύμα και μικροτραύμα;
• Υποθερμία;
• παρατεταμένη ακινησία, όπως ξεκούραση στο κρεβάτι
• Κατάχρηση αλκόολ;
• Ασθένειες εσωτερικών οργάνων
• κοινή παθολογία;
• Ευσαρκία;
• ατομικά χαρακτηριστικά: καμπυλότητα της σπονδυλικής στήλης, σκύψιμο.
• κακή διατροφή, ασθένειες του πεπτικού συστήματος, οι οποίες μπορεί να συνοδεύονται από μειωμένη απορρόφηση βιταμινών, μεταβολισμό ανόργανων συστατικών, σημαντική απορρόφηση αλάτων που επηρεάζουν τις αρθρώσεις.
• Επαγγελματικοί κίνδυνοι: θερμικές επιδράσεις, διακυμάνσεις θερμοκρασίας, δονήσεις, εργασία με βάρη κ. λπ.

Ο μηχανισμός ανάπτυξης της ραχαλίας συνδέεται με την απόφραξη των μεσοσπονδύλιων αρθρώσεων, η οποία μπορεί να προκληθεί από στατικά και δυναμικά φορτία, μικροτραύμους και μη φυσιολογικές στάσεις. Ως αποτέλεσμα, οι μύες σφίγγουν και υπερβάλλονται σε ένα μέρος και υπερβάλλονται σε άλλο. Όλα αυτά οδηγούν στην ανάπτυξη μυϊκού πόνου, αλλαγές στην ευαισθησία του πόνου και στο σχηματισμό παθολογικών παλμών πόνου.

Οι μυϊκοί σπασμοί μπορούν επίσης να είναι μια αντανακλαστική αντίδραση στην παθολογία της σπονδυλικής στήλης ή σε ασθένειες των εσωτερικών οργάνων. Σε αυτήν την περίπτωση θεωρείται ως αντίδραση άμυνας, αλλά ταυτόχρονα ξεκινά έναν νέο κύκλο πόνου. Επιπλέον, εάν ο σπασμός διατηρηθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα, η μετάδοση των νευρικών παλμών στις μυϊκές ίνες διακόπτεται, γίνονται πιο διεγερτικές, μπορεί να εμφανιστεί ανεπάρκεια ασβεστίου και οι κυκλοφορικές διαταραχές επιδεινώνουν περαιτέρω την κατάσταση.

Ανάλογα με τη διάρκεια της ραχαλίας:

• οξεία - διαρκεί έως και 6 εβδομάδες.
• υποξεία - από 6 έως 12 εβδομάδες.
• χρόνια - τελευταίες 12 εβδομάδες ή περισσότερο.

Συμπτώματα

Τα συμπτώματα της ραχαλίας εξαρτώνται από την αιτία, τον μηχανισμό ανάπτυξης και την παρουσία ταυτόχρονων ασθενειών.

Τα ακόλουθα σημεία είναι χαρακτηριστικά του μη ειδικού πόνου:

• πόνος ή πόνος, μερικές φορές προσελκύοντας
• αυξάνεται με το φορτίο ή τις κινήσεις της σπονδυλικής στήλης, καθώς και σε ορισμένες θέσεις, μπορεί να μειωθεί κατά το ζύμωμα ή το τρίψιμο των μυών, καθώς και μετά την ανάπαυση σε μια άνετη θέση.
• πιθανός πόνος στις πλευρές της πλάτης ή πόνος στην πλάτη.
• κατά την ανίχνευση, τη συμπίεση, τις αλλαγές στο περίγραμμα, παρατηρείται ένταση, αλλά δεν υπάρχουν διαταραχές ευαισθησίας στην οδυνηρή περιοχή, μείωση της μυϊκής δύναμης, τα αντανακλαστικά δεν αλλάζουν.

Όταν η νευρική ρίζα συμπιέζεται (ριζοπάθεια), ο πόνος ποικίλλει σε ένταση, μπορεί να μαχαιρώσει, συχνά ακτινοβολεί στο πόδι και μπορεί να είναι ισχυρότερος στο άκρο παρά στο πίσω μέρος. Όταν εξετάζονται, παρατηρούνται συμπτώματα βλάβης σε μια συγκεκριμένη νευρική ρίζα - μυϊκή αδυναμία, μειωμένη ευαισθησία σε μια συγκεκριμένη περιοχή.

διάγνωση

Ο διαγνωστικός αλγόριθμος για οξεία και χρόνια ραχαλία είναι ελαφρώς διαφορετικός.

Οξύς πόνος

Για να προσδιορίσει την τακτική της θεραπείας, ο γιατρός θα πρέπει, εάν είναι δυνατόν, να προσδιορίσει την αιτία του συνδρόμου πόνου: τσίμπημα των νεύρων ή των ριζών τους, τραύμα, όγκο, φλεγμονή, λοίμωξη, οστεοπόρωση, ασθένειες των εσωτερικών οργάνων κ. λπ. Κατά κανόνα, Αυτοί οι τύποι πόνου έχουν μάλλον ζωντανές και συγκεκριμένες κλινικές εκδηλώσεις. Μετά την εξέταση και ψηλάφηση, οι ασθενείς παραπέμπονται στους κατάλληλους ειδικούς ή για περαιτέρω εξέταση, για παράδειγμα:

• Εξέταση ακτίνων Χ;
• MRI και CT της σπονδυλικής στήλης.
• Scintigraphy - μια μέθοδος οπτικοποίησης που χρησιμοποιεί έναν παράγοντα αντίθεσης.
• Πυκνομετρία - προσδιορισμός της οστικής πυκνότητας.
• Εργαστηριακές εξετάσεις για τον προσδιορισμό δεικτών όγκου, ρευματοειδών, βιοχημικών εξετάσεων αίματος κ. λπ.

Οι ασθενείς με μη ειδικό οξύ πόνο συνήθως δεν χρειάζονται επιπλέον εξετάσεις.

Χρόνιος πόνος

Δεδομένου ότι οι μηχανισμοί της ανάπτυξής του δεν έχουν μελετηθεί επαρκώς, ο εντοπισμός της πηγής μπορεί να είναι προβληματικός, ειδικά εάν πρόκειται για ένα δυσλειτουργικό είδος που αντικατοπτρίζει την παθολογία άλλων οργάνων. Μπορεί να είναι μια εκδήλωση ασθενειών όπως το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου, η χρόνια κυστίτιδα, η χρόνια πυελονεφρίτιδα και άλλες. Σε κάθε περίπτωση, πραγματοποιείται διεξοδική ανάκριση και εξέταση του ασθενούς για να αποφασιστεί περαιτέρω τακτική θεραπείας.

Με σύνδρομο πόνου που εμφανίζεται στο πλαίσιο δυστροφικών αλλαγών στις αρθρώσεις, μετά από οποιοδήποτε μηχανικό φορτίο ή υπό την επίδραση άλλων παραγόντων, είναι δυνατή η χρήση απεικόνισης μαγνητικού συντονισμού για την παρακολούθηση της δυναμικής της κατάστασης της σπονδυλικής στήλης.

Αντιμετωπίζοντας τον οξύ πόνο στην πλάτη

Οι γιατροί που τηρούν τις αρχές της τεκμηριωμένης ιατρικής χρησιμοποιούν τις ακόλουθες τακτικές για τη θεραπεία ασθενών με οξεία ραχαλγία:

1. ενημερώστε τον ασθενή για τις αιτίες του συνδρόμου πόνου.
2. Εξαιρέστε την ανάπαυση στο κρεβάτι και συστήστε τη φυσιολογική δραστηριότητα
3. να συνταγογραφήσει αποτελεσματική φαρμακευτική αγωγή και μη φαρμακευτική αγωγή ·
4. Παρακολουθήστε τη δυναμική και προσαρμόστε τη θεραπεία.

Κατά την επιλογή ενός φαρμάκου, δίνεται προσοχή στο αναλγητικό αποτέλεσμα, την ταχύτητα δράσης και την ασφάλειά του. Πρώτα απ 'όλα, συνταγογραφούνται μη ειδικά αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ), καθώς έχει αποδειχθεί η αποτελεσματικότητά τους στον πόνο στην πλάτη. Ένα τέτοιο φάρμακο είναι η ναπροξένη.

Το Naproxen διατίθεται ως δισκίο από το στόμα και τζελ για τοπική χρήση. Το φάρμακο ενδείκνυται ως παυσίπονο για πόνο στην πλάτη που σχετίζεται με τραύμα, συμφόρηση και φλεγμονή. Έχει επίσης αντιφλεγμονώδη και αντιπυρετικά αποτελέσματα και τα αποτελέσματα μπορούν να διαρκέσουν έως και 12 ώρες. Εάν δεν έχετε την ευκαιρία να επισκεφθείτε σύντομα έναν γιατρό και ο πόνος προκαλεί σημαντική δυσφορία, μπορείτε να πάρετε το naproxen ως εξής: 2 δισκία ως αρχική δόση και στη συνέχεια 2 δισκία κάθε 12 ώρες ή 1 δισκίο κάθε 8 ώρες. Η πορεία εισαγωγής χωρίς ιατρική συμβουλή δεν υπερβαίνει τις 5 ημέρες.

Ενώ διατηρείται η ένταση του πόνου, είναι δυνατόν να συνταγογραφηθούν άλλες ομάδες ανακουφιστικών και ηρεμιστικών (ηρεμιστικά).

Οι μη φαρμακευτικές θεραπείες περιλαμβάνουν:

• Θερμότητα;
• χειροκίνητη θεραπεία;
• Φυσικοθεραπεία;
• Μασάζ;
• Φυσική θεραπεία;
• Ο βελονισμός και άλλες εναλλακτικές μέθοδοι.

Θεραπεία του χρόνιου πόνου στην πλάτη

Όταν μπορεί να εντοπιστεί ο εντοπισμός του πόνου και η πηγή των παλμών του πόνου, χρησιμοποιείται τοπική θεραπεία - μπλοκαρίσματα, ενδοδραστικές επιδράσεις και άλλες διαδικασίεςΓια τους υπόλοιπους ασθενείς, δεν χρησιμοποιείται τέτοια θεραπεία για τον πόνο στην πλάτη και τη μέση, οπότε χρησιμοποιείται διαφορετική θεραπευτική αγωγή. Ο κύριος στόχος του είναι να μειώσει την ένταση του πόνου και να διατηρήσει την ποιότητα ζωής.

Όπως και με τον οξύ πόνο, συνταγογραφούνται φάρμακα από την ομάδα ΜΣΑΦ, όπως ναπροξένη, άλλα αναλγητικά, μυοχαλαρωτικά και βιταμίνες Β3. Τα αντικαταθλιπτικά συνιστώνται όταν χρειάζεται. Η μη αυτόματη θεραπεία πρέπει να πραγματοποιείται από εξειδικευμένο ειδικό, συνταγογραφείται θεραπεία άσκησης. Χρησιμοποιούνται ψυχοθεραπευτικές και φυσικοθεραπευτικές μέθοδοι θεραπείας.

προφύλαξη

Προκειμένου να αποφευχθεί η ραχαλία, είναι απαραίτητο να εντοπιστούν όλοι οι πιθανοί παράγοντες κινδύνου και να εργαστούν για την εξάλειψή τους.

Με όλους τους τύπους πόνου, είναι χρήσιμα τα ακόλουθα:

• επαρκή σωματική δραστηριότητα και μυϊκή ενίσχυση, συμπεριλαμβανομένης της πλάτης.
• έγκαιρη θεραπεία χρόνιων παθήσεων των εσωτερικών οργάνων.
• Διατήρηση φυσιολογικής στάσης κατά τη διάρκεια της εργασίας.
• σταματήστε το κάπνισμα και το αλκοόλ.
• τακτικοί έλεγχοι
• κατάλληλη θεραπεία και πρόληψη λοιμώξεων ·
• ισορροπημένη διατροφή
• Φορέστε άνετα παπούτσια και ρούχα.
• σωστή οργάνωση της εργασίας και της ζωής για την προστασία της πλάτης?
• Πρόληψη του στρες και της συναισθηματικής υπερφόρτωσης.

Η ολοκληρωμένη θεραπεία και η πλήρης αποκατάσταση ασθενών με πόνο στην πλάτη θα σας επιτρέψουν να διατηρήσετε την ποιότητα ζωής, να μειώσετε τον αριθμό των περιπτώσεων αναπηρίας και να αποτρέψετε τη μετάβαση σε μια χρόνια μορφή της νόσου.